تلاشهای بی ثمر ام برای خویشتن شناسی تنها یک حقیقت تلخ را کف دستانم گذاشت.و من ماندم تا انتخاب کنم که میخواهم با آن کنار بیایم یا برآن غلبه کنم.

با آن چشمهای مرموز که خباثت در عنبیه اش می لولید بهم نگاه کرد و نعره کشید که بد بودن را دوست دارد.ثابت کرد که از بدجنس بودن لذت می برد.شهوت را می پرستد و خشونت را تحسین می کند.

من اینها را میدیدم وتنم به رعشه می افتاد.چرا که او،همان"خود" من بود...

همان بخش تاریک وجود من..همان بخشی که همه ی ما داریم وانکار کردنش مضحک است.

گفت دانایی که گرگی خیره سر

هست پنهان در نهاد هر بشر*

هر شخص همانطور که دست راست وچپ دارد،شخصیت بد وخوب هم دارد واین دو دقیقا در کنار هم در وجودت نهفته اند.و این تویی که تصمیم میگیری که با کدام کنار بیایی و از کدام بهره ببری!

هر که گرگش را در اندازد به خاک،

رفته رفته میشود انسان پاک

وآن که از گرگش خورد هر دم شکست،

گر چه انسان می نماید،گرگ هست*

هیچ کجای بدن ما دکمه ای بنام badوgoodوجود ندارد که لازم باشد فشارشان دهی.

تو گاهی فقط چشمهایت را میبندی و میخواهی که بخش متروک وجودت آزاد شود.

وآن که با گرگش مدارا میکند

خلق وخوی گرگ پیدا می کند*

و این دکتر هاید فرصت طلب از قفس بیرون میجهد و طناب میپیچد دور جکیل وآنقدری فشارش میدهد تا خون بالا بیاورد وبا صدای خورد شدن استخوانهایش حال میکند.

مردمان گر یکدگر را میدرند

گرگهاشان رهنما ورهبرند*

وحالا این وظیفه ماست که قبل از هر کاری یک چراغ قوه برداریم و بیفتیم به جان خودمان وآنقدری بکاویم تا بخش تاریک وجودمان را پیدا کنیم و بعد یاد بگیریم که چگونه کنترلش کنیم .چیزی بنام بدی مطلق یا خوبی مطلق صحت ندارد.

همانطور که ما هم به دست چپ نیاز داریم و هم دست راست!

گرگهاهمراه وانسانها غریب

با که باید گفت این حال عجیب؟*

*:فردون مشیری.