دیشب طی تماسی تلفنانه،مادر خطاب به برادر _از همان پشت،انگشت اشاره را تکان داد _:«سر ساعت دوازده خونه ای:|»
یعنی...:|
برادر داشت برایم توضیح میداد که مطمئن بوده یک ساعت پیش ساعت یازده بوده ولی نمیداند که چرا همینک_که ساعت۱بود_دوازده نیست://
+واقعا چرا دوتا جوون معصوم رو وارد این جریانات کثیف میکنید؟!
امضا:«بهار تیک تاک:/»
دشت همچون پر پروانه پر از نقش و نگار!
:))
امضا:«بهاری در دشت»
حالا گیرم که زمین یک دورش را دور خانوم روشن گشت:|
چ فرقی بحال من و تو دارد؟هنوز هم که من همانم....همان!
تو هم...
هع
حالا گیرم که هفت تا «سین»شد پنج تا...
اصلا عید چ اهمیتی دارد جز «بهار»؟!
جز سبز شدن شکوفه روی درخت توت توی حیاط...جز رقص ستاره ها دور ماه...جز لبخند بانوی باد:)
اینبار باید ذهن هارا شست...چشمهارا باز کرد..«بهار»را دید...حس کرد..بو کرد ،لمس کرد!
باید ماضی را ریخت توی فاظلاب:|
باید.. نو شد!نو از لحاظ روحی...نو از لحاظ قلبی...لباس هم باید خرید...جیبهای پدر هارا هم میتوان در پس پله های پاساژ سوراخ نمود...اما قلب چرکین را نمیتوان با پیرهن نو پوشاند...
باید بخشید... آنهایی که با آبرویت بازی کردند وحتی تهمت هم زدند..باید بخشید ودر آن واحد فراموششان کرد:)
گاهی باید «لبخند »زد..
«بهار»که آمد ،دیگر نمیشود در را به رویش بست..که باید پرده هارا پاره کرد ،پنجره ها را شکست،در هارا باز گذاشت،دست در دست بانوی باد رهسپار جاده ای شد که افتاب از لابه لای درختان توسکا،بپاشد به پهنایش...
بهار که آمد،باید«بهاری»شد...
:)))
امضا:«بهاری که بهاری میشود»!
پ.ن:«من سازی ندارم که با بهار کوک کنم... در عوض ،قلبم را کوک میکنم!»
این اهنگ بنظرم خیلی به بهار میومد:))
اینهمه هم بد گفتند از ۹۵بیچاره..بچه ام کز کرده گوشه اتاق...سرش را گرفته بین دستهایش...دارد اشک میریزد..دارد های های گریه میکند...مینالد:«همه دوست دارند زودتر تمام شوم بروم...همه میخواهند زودتر بمیرم..همه میگویند من بد بودم!»
نودو پنج ،طفلکی دارد نفسهای اخر را میکشد... انوقت بعضی ها اظهار نظر میکنند:«اخیش...داره میره!»
بچه دارد حسابی غصه میخورد..زیر چشمهاش گود افتاده...دارد از حسودی میترکد!
بعضی ها یادشان رفته چ روزهای قشنگی با هاش داشتند...یادشان رفته چه لبخندها که برلبهاشان آورده!:|
همه،همه ی اینهارا یادشان رفته...
۹۵،خیلی خوب بود...گرچه تمام شد!!
در گلستان ادب اموزگارم مادر است
بعد رب العالمین پروردگارم مادر است
من که شاگرد دبیرستان عشق مادرم
اولین معشوق من در روزگار مادر است
امضا:«دخترت،بهار»
آدمها یکبار برای همیشه از چشم می افتند!
+حرف،رفتار،نگاه،لبخند ویا هرچیز دیگه که از طرف شخصی دریافت کردید،فقط مختص به همون لحظه ست... نباید باهاشون یک عمر زندگی کرد..جوری که صاحبشون همون آدم قبلیه!!
++همانا از سخت ترین ماموریت های بشر، درست شناختن آدمهای اطرفشه:)
امضا:«بهار حالا»
دقت کردین قیافه ی پسرا چقدر ترسناک تر وموذی تر بنظر میومد امروز؟!!
به همشون میومد که یهو یه سیگارت بندازن جلو پات وجیم شن:|
امضا:«بهار سوری:دی»
تمام دغدغه من تو یه جمله خلاصه میشه:«کش موی من کو؟:/»
امضا:«موپریشان!»
فری گفته: وبلاگتون حرف نداره
سفارش طراحی لوگو گفته: سلام ممنون از وبلاگ خوبتون عالیه
Arv eza گفته: عههههه چرا ورداشت اون قسمت بالارو ...
محمدرضا مهدیزاده گفته: سلام خوبید؟ سلامتید؟ منم همین ...
Mohsen Farajollahi シ گفته: "یک مترسک" رو میشناختین؟ ...
Mohsen Farajollahi シ گفته: بعله بعد گذاشتن کامنتم متوجه شدم ...
محسن رحمانی گفته: سلام بلی یادمان است.
محسن رحمانی گفته: سلام خوبید؟شما هم بهار الون خودمونید؟کی برگشتید؟
Mohsen Farajollahi シ گفته: من مطمئنم قبلا اینجا بودم و خاطره ...
نازنین گفته: لطفا آدرس اون خوباشو بدید مرسی ::)
